Meditatie: ‘Geloven’
‘Geloven’ is een werkwoord dat verschillende betekenissen in zich meedraagt. Vertrouwen, overgave, hopen en ook ‘zeker weten’ worden veelal genoemd als synoniemen van het werkwoord ‘geloven’. Waar het op neer komt is dat je je vertrouwen uitspreekt: het vertrouwen in de waarheid van iets. En bij het christelijk geloof gaat het om een vast en innig vertrouwen op God. Als je zegt dat je geloof hecht aan ‘iets’ dan komt het vertrouwen in God, het vastmaken aan God daarin terug. Heel de Bijbel spreekt over geloven. Ook al wordt het woord geloven misschien niet altijd letterlijk gebruikt, toch gaan de Bijbelteksten steevast over vastmaken. Wie worden er vastgemaakt? God en mensen. En daarbij is van belang dat we ons realiseren dat God degene is die als eerste een relatie zoekt met mensen. Denk aan het verbond dat God met de aartsvaders Abraham, Isaac en Jacob sluit en denk aan de vele verhalen van uittocht en doortocht. De hele Bijbel staat er vol mee. En natuurlijk is er Jezus Christus die als middelaar, God en mensen met elkaar in verbinding brengt. God en mensen aan elkaar vast wil maken. Het kruis als symbool van het Christendom wordt ook vaak zo uitgelegd: het verbindt hemel en aarde met elkaar (de verticale as) en het verbindt ook mensen met elkaar (horizontale as).
In mijn intrededienst heb ik ‘geloven’ als thema genomen van de overdenking. Als u dat wilt dan is deze voor een bepaalde tijd terug te lezen op de website. ‘Geloven’ is iets wat ons van God gegeven is én geloven is iets wat we zelf kunnen uitdragen. Het is als water dat uit de aarde opwelt… en voor ons geldt dat we dit water opnemen met elkaar verbinden en druppel voor druppel tot een stroompje maken die tot een rivier kan uitdijen. Er is dus sprake van een beweging van God uit naar de mens en een tegenbeweging van mensen naar God en de naaste. Actie en reactie. In de overdenking sprak ik over vruchten van én voor God!
En waar vind je dat geloofsvertrouwen, waar vind je die geloofsvruchten? Nu gewoon in het dagelijks leven. Daar waar mensen, in verbondenheid met God en elkaar, op een open, warme, aandachtige, betrokken manier met elkaar omgaan. (en hier zijn nog veel meer woorden aan toe te voegen!) daar vind je geloof. Opeens schiet mij een lied te binnen: Ubi caritas et amor, ubi caritas Deus ibi est. Latijn voor: daar waar zorg en liefde is, daar is God.
Dat we mogen geloven, ons vastmaken aan God en daarmee er vast op vertrouwen dat God ons ziet en met ons begaan is. Dat wens ik u en mijzelf toe zo aan het begin van mijn werk in beide gemeenten.
Ds. H. Eringa