Glimmen, 1 mei 2020
Zal dit een huis, een plaats zijn waar
de hemel open gaat,
waar Gij ons met uw engelen troost,
waar Gij U vinden laat?
Lied 280:4
Ik moest aan bovenstaand lied denken voor het schrijven van deze nieuwsbrief. In deze bijzondere tijd zoeken we allemaal naar mogelijkheden om er als gemeente te zijn voor onze gemeenteleden. Dat is best ingewikkeld, maar velen vinden manieren: met online vieringen (met en zonder beeld), met nieuwsbrieven, met cadeautjes in de vorm van een kaart met een tekst, via telefoon of computer, met flessenpost zoals een collega vertelde of door op sommige momenten de kerk open te hebben. Mooi om te zien dat er plaatsen zijn waar predikanten en kerkenraden elkaar opzoeken om samen op te trekken. En er zijn stemmen die opgaan dat er meer mensen luisteren en kijken naar de vieringen dan ooit in de kerk komen. Daarom wordt er over nagedacht ook na de virus-maatregelen vast te houden aan de uitzendingen. Kennelijk kunnen deze vieringen ook bijdragen aan het vinden van een plaats waar mensen getroost worden en waar ‘de hemel op gaat’.
Het is ook een onzekere tijd. ds. Ad van Nieuwpoort maakt de vergelijking met de woestijntocht van het volk. We zijn ergens terecht gekomen en we weten niet precies waar naartoe en ook niet hoe lang het gaat duren, het enige dat we weten dat het op enig moment weer voorbij zal zijn. Voor die onzekere tijd voeg ik hierbij een brief, die we als classispredikanten in overleg met de landelijke kerk hebben opgesteld. Eerst nog een link naar de website van de PKN. Daarna de brief.
https://www.protestantsekerk.nl/verdieping/leiding-geven-aan-gemeenten-in-tijden-van-corona/
200430 gezamenlijke brief classispredikanten – kerk in een anderhalve meter samenleving